IJMUIDEN – Vier oud-docenten van het Vellesan College doken anderhalf jaar lang elke maandag samen het archief van de school in die dit jaar veertig jaar bestaat. Ze maakten een boek over de veelzijdige school in IJmuiden. Woensdag werd het jubileumboek gepresenteerd en tevens het startsein gegeven voor het feestelijke herinneringsjaar.
,,We wilden geen geschiedkundig boek maken, maar een boek vol met verhalen als die van onszelf. Verhalen over hoe leerlingen en leerkrachten het Vellesan beleefden. Als een sociale, brede school waar de deuren voor iedereen openstaan.” Het idee voor het boek ontstond nadat Hanneke Naborn (68) met pensioen ging. De biologielerares werkte 22 jaar op het Vellesan College. ,,Ik was naast docent afdelingshoofd van het vmbo. Ik heb het hier altijd heel erg naar mijn zin gehad. Toen ik met het idee voor een jubileumboek kwam, was rector Marc Boelsma meteen heel enthousiast.”
Na schooltijd
Naborn vroeg haar ook reeds gepensioneerd collega’s Peter van der Kroef (69), Klaas Vos (67) en Hein Janssen (69) mee te helpen met het boek. ,,Klaas deed altijd al de PR van school, zo maakte hij altijd alle nieuwsbrieven voor de ouders”, zegt Naborn. Zo geschiedde; het viertal kwam elke maandag op school bij elkaar om daar de archieven in te duiken.
,,En we zetten website ‘Ons Vellesan’ op om zo zoveel mogelijk oud-leerlingen en oud-docenten te bereiken die op deze manier hun verhaal met ons konden delen”, zegt gepensioneerd natuur- en wiskunde docent Peter van der Kroef. Het viertal publiceerde via de site al tien nieuwsbrieven als kleine opwarmer in afwachting van het boek. ,,We noemen de nieuwsbrieven ‘Na Schooltijd’. Ze staan vol met verhalen over het Vellesan. Over leerlingen die elkaar hier op school hebben ontmoet en later zijn getrouwd, over wat oud-leerlingen nu voor de kost doen of over de herinneringen van leerlingen aan de schoolbel”, zegt Van der Kroef lachend.
Recht voor z’n raap
De Amsterdammer was er vanaf het allereerste begin bij. ,,Ik kwam in 1984 hier op school werken nadat ik eerst had lesgeven op de Hugo de Groot Mavo aan de Grahamstraat. Ik ben hier vervolgens niet meer weggegaan en heb hier veertig jaar gewerkt.” Van der Kroef zegt dat je als leerkracht wel tegen een stootje moet kunnen om les te geven op de IJmuidense school. ,,IJmuidense leerlingen zijn geweldig. Ze zijn eerlijk en recht voor z’n raap. Maar je moet wel tegen die directheid kunnen. Lesgeven is een spel, je schrijft iets op het bord en kijkt wat je terugkrijgt. Het maakt niet uit welk vak je geeft. Dat samenspel met de leerlingen maakt dit vak zo machtig mooi”, zegt hij terwijl hij door de oude vertrouwde gangen loopt. Ook oud-collega Hein Janssen, gepensioneerd wiskundedocent en vandaag afwezig vanwege vakantie, startte in 1984.
,,Dat is de apenrots”, hij wijst naar een soort tribune in de gang die vol zit met kinderen. ,,Je snapt wel waarom”, zegt hij lachend. Om de hoek zit Krissie. De vijftienjarige moet dertig minuten fietsen om op school te komen. ,,Ik woon in Velsen-Noord en moet elke ochtend met de pont. Ik ben ook bij middelbare scholen gaan kijken die dichter bij huis waren, maar ik vond deze school heel erg leuk.”
Zelf voor de klas
In de aula gaat inmiddels het officiële deel van de ochtend van start. Het eerste exemplaar van het boek wordt uitgereikt aan wethouder Jeroen Verwoort. ,,Zelf ben ik een vreemde eend in de bijt. Zowel mijn neef als mijn zus hebben hier op school gezeten. Ik niet. Mijn neef vond het hier zelfs zo leuk dat hij hier is blijven hangen, hij geeft hier nog steeds les”, zegt Verwoort. Ook de moeder van de wethouder onderwijs heeft iets met de school. ,,Zij werkte hier op de administratie. Ik heb dus van dichtbij mee gemaakt wat voor liefde en inzet mensen hebben voor deze school”, zegt Verwoort. Rector Marc Boelsma reageert daarop met: ‘het is nog niet te laat om het oranjevirus op te lopen’ en zinspeelt daarmee op een gastles burgerschap door de wethouder. ,,De docent maatschappijleer zit hier in de aula”, zegt hij lachend.
Ook Boelsma is een van de oudgedienden. Hij werkt al 39 jaar op het Vellesan en staat ook zelf nog voor de klas. ,,Alle leden van de schoolleiding staan hier voor de klas. De leerlingen moeten de eerste maand altijd erg wennen. Les van de rector vinden ze best spannend. Maar later merk je dat ze zich meer open gaan stellen. En dat is heel fijn, want door voor de klas te staan, krijg ik zoveel informatie en hoor ik wat er onder hen speelt. Daar kan ik weer wat mee als rector.”
Maar liefst dertien oud-leerlingen zijn op het Vellesan blijven hangen als leerkracht. ,,Van deze leerkrachten heb ik de helft nog zelf in de klas gehad. Ze voelen zich hier thuis, dat is het mooiste compliment dat je kan krijgen.” Omdat het Vellesan een brede school is, blijft het voor het onderwijzend personeel ook uitdagend weet hij. ,,Daarom hebben we gelukkig niet heel erg veel moeite om onze vacatures in te vullen. Mensen kunnen bij ons kiezen om het ene jaar een vmbo-klas les te geven, zoals ik. En het volgende jaar een havo/vwo-klas. De diversiteit tussen deze leerlingen houdt het leuk.”
Sterrenkijken in het torentje
De makers van het jubileumboek krijgen de volgende edities uitgereikt. Klaas Vos kijkt naar een foto uit 1996 waar een drietal leerlingen met een telescoop in het torentje van de school staat. ,,Dit was tijdens een vrijdagmiddagactiviteit. Destijds was er een docent die astronomie gaf in het torentje en soms zelfs op het dak. Er wordt hier niet alleen uit boeken geleerd”, zegt de gepensioneerde geschiedenisleraar. Vos begon in 2005 bij het Vellesan en is net een jaar met pensioen. ,,Dit boek is als het ware een afscheidscadeau aan de school. Ik heb zelfs tijdens de vakantie op de camping nog zitten redigeren. Ik ben zelf historicus, maar we hebben hier geen geschiedkundig boek van willen maken. Het is een boek dat mensen van kaft tot kaft kunnen lezen, maar ook waar mensen zomaar ergens in kunnen vallen”, zegt hij.
Goed doel
Het boek telt 176 pagina’s en zal vanaf zaterdag te koop zijn tijdens de reünie waar honderden oud-leerlingen en docenten worden verwacht. ,,Het boek kost 12,50 euro. We vragen of mensen 2,50 euro extra willen doneren voor het goede doel. We kiezen ieder jubileumjaar acht goede doelen, vier lokale doelen en vier landelijke doelen. De kinderen bepalen met hun mentor welk doel dit jaar gekozen moet worden. Zo geven we ook iets terug aan de maatschappij”, zegt Boelsma.
Maar eerst is er woensdagavond een groot feest in het Patronaat voor de 1100 kinderen van het Vellesan. Er rijden bussen vanuit Briniostraat naar Haarlem voor de feestgangers.
Uit de IJmuider Courant van 12-09-2024 – Hedske Vochteloo
